PROJECTEN
over verbinding, katten, het niets en meer.
Karo verbeelde reeds vervormde momenten in het verleden, gaf een knipoog aan lucide dromen, toonde het belang aan van ‘het niets’ voor mensen van waaruit een cocreatie met een videast voortvloeide. Ook klaagde ze vrouwenbesnijdenis aan en hoe de mens omgaat met zijn omgeving en mede-aardbewoners, van één- tot meercelligen.
Momenteel werkt ze aan een expo in samenwerking met een dichteres.
UNBLOCK ARTISTIC FRIENDS
An Exhibition in Common Regard
15 december 2022 - 29 januari 2023
Rony Van den Block cureert een joint expo waarin zijn kunstwerken in dialoog gaan met de werken van 31 bekendere en onbekendere kunstenaars met verschillende stijlen en disciplines.
De kunst van Karo Vrints maakt deel uit van deze expo.
Meer info: current expo - lichtkaai
Vernissage 15 & 16 december 2022
Finissage 29 januari 2023
Lichtkaai, Ellermanstraat 66, Antwerpen
KATO
tbc in 2023
Karo is gepassioneerd door katten. Door zich te verdiepen in het hoe en waarom van haar katachtige huisgenoten, ontstond de noodzaak om recente wetenschappelijke inzichten in kattengedrag in beeld om te zetten. Op deze manier
tracht ze haar inzichten en beschouwingen over de relatie mens-kat in beeld te brengen.
KOPEREN DRAAD DE GROND IN
2022
Voor de expo 'koperen draad de grond in', gaan Karo Vrints en Amina Belôrf in dialoog. Amina schrijft proza en poëzie en maakt theater. Karo schildert, naait, drukt en tekent haar beeldtaal.
Ergens in het midden raken de twee kunstenaressen elkaar. De kunstfilm Body As Canvas , een cocreatie van videokunstenaar Roland Méliès en Karo vormen het anker. De beelden raken Amina, de woorden van Amina raken Karo. De beelden en woorden creëren samen meer.
Koperen draad de grond in herbergt de zoektocht van hen beiden naar bodem om op te staan.
BODY AS CANVAS
2022
Videokunstenaar Roland Méliès brengt de beeldtaal van Karo over ‘het niets’ samen met zijn videokunst in het project Body As Canvas. Hij ontdekt en onderzoekt met zijn camera de verschillende huidlagen van Karo’s kunstwerken, die uit meer bestaan dan alleen canvas en verf: kattenhaar, kartonnen snippers, plakkertjes, met zwart overschilderde gouden bubbels verf, … 'Roland projecteert videobeelden met details van mijn werken op mijn lichaam. Als kunstschilder word ik zelf het canvas.'
(PIECES OF) MULTICELLULAR CREATURE (IN PLASTIC)
2021
Deze werken zijn een aanklacht tegen hoe de mensheid met de natuur omgaat en het leven uit de aarde zuigt. De organismen in de plastic zakken zijn verscheurd en vacuüm getrokken, zoals in een labo. Maar een dunne draad houdt de verscheurde delen in contact met elkaar. Deze 'Pieces of Multicellullar Organism in Plastic' proberen zo verbonden te blijven ondanks hun verscheurd zijn.
VROUWENBESNIJDENIS
2020
Collectief Positief vroeg Karo om een werk te maken binnen het kader van hun campagne #freethepunani, tegen vrouwenbesnijdenis. Uit meerdere van haar kunstwerken werd een grafisch beeld gekozen dat samen met werken van andere kunstenaars werd verkocht als posters om de crisisopvang voor kwetsbare meisjes in Kenia te financieren.
INSPIRED BY THE NOTHING
2019
Met het thema burn-out als startpunt, liet Karo zich voor deze reeks kunstwerken inspireren door het (positieve) Niets. Wat is het belang van nietsdoen of je even van niets aantrekken? Welke gemoedsrust geeft leegte? Wat betekent 'het niets' voor jou als mens? Met deze vragen ging ze in dialoog met kunstenaars, studenten met roots uit alle continenten, professoren en haar publiek op de expo. Deze werken zijn een visuele vertaling van de opgedane inzichten.
DREAMING AWAKE
2018
Karo gebruikte voor deze reeks kunstwerken eigen fotomateriaal. Deze foto’s werden deel van het schilderij zelf. Foto's verwijzen altijd naar een moment uit het verleden. En een mens kan niet anders dan zijn of haar herinnering zelf aanvullen, vervormen, misvormen of mooier maken. Ons geheugen bestaat immers uit een soort van vergeten zodat een herinnering een andere vorm van werkelijkheid wordt.
Karo’s foto’s en haar schilderijen zijn als het ware twee verschillende ogen waardoor ze naar haar omgeving kijk.
'Ik lach vaak met mijn eigen geheugen. Het lijkt niet veel te onthouden op een manier die dicht bij ‘de realiteit’ staat. Mijn brein maakt bij mijn eigen foto’s een heel eigen verhaal. Wat is nu ‘echt’ en wat is ‘geschilderd’? Wat is van mijn brein en wat kleurt de toeschouwer zelf in met zijn of haar herinneringen?
Kunstenaar Freddy De Vierman goot het in volgende mooie woorden tijdens mijn proclamatie in 2018: waarbij het canvas een open wijzerplaat wordt om "nieuwe tijd " te vormen rond de foto.'
